Digital Signage of Narrowcasting; wat is het verschil?

Digital Signage is vrij vertaald ‘Digitale Bebording’ oftewel Digitale Borden, oftewel Digitale Schermen. We kennen ze allemaal want je komt ze overal tegen. Eigenlijk elke toepassing van een scherm, welke aangestuurd wordt door een stuk software op een player of PC, valt onder de noemer Digital Signage. Buitenreclame borden, snelwegmasten, schermen in winkelcentra waarop reclame draait, supermarkten met schermen boven de groente, -aan het schap, de monitor bij de dokter en in het ziekenhuis of in de bank; het is allemaal Digital Signage.

Een andere toepassing van schermen vind je in vergaderruimtes of collegezalen; dit noemen we overigens (vaker) AV-oplossingen, want vaak wordt daar de Video met de Audio gecombineerd. En tegenwoordig zeker ook met videoconferencing hard- en software, touchscreens die gelijk als presentatiescherm dienen, en andere collaboratie technologieën.  

Het woord Narrowcasting is onstaan als tegenhanger van het woord Broadcasting. Narrowcasting wil zeggen dat je een specifiek publiek bereikt op een specifieke plaats. Narrowcasting wordt dus toegepast in bedrijfsgebouwen om informatie onder de aandacht te brengen bij medewerkers of huurders, in supermarkten om de waren aan te prijzen die in de aanbieding zijn en bij de dokter in de wachtkamer als wachtverzachter. Narrowcasting is daarmee een onderdeel van Digital Signage, waar Digital Signage een veel grotere scope heeft. 

Alles over schermen uitgelegd

De ‘ouderwetse’ oplossing om het scherm te bereiken en de content te veranderen is het gebruik van een USB stick of SD kaart met daarop de content (foto’s, video’s etc) die je wilt laten zien. Wil je de content veranderen dan moet je fysiek de USB wisselen en/of de content die erop staat wijzigen. Dit is prima werkbaar bij weinig schermen op 1 locatie met niet vaak wisselende content. 

De volgende stap is het ontsluiten van het scherm op je (bedrijfs)netwerk, dit gaat er al wel vanuit dat er een intelligent stuk hardware (genaamd: PC, in welke vorm dan ook) aan het scherm hangt en over het netwerk bereikbaar is. De software op de PC kijkt naar een server(map) in je netwerk om te checken of er nieuwe content is. 

De meest geavanceerde oplossing is het managen van de content via een cloudplatform. Ook hier is er een PC (met Windows of Linux) of een Andriod player nodig om het scherm aan te sturen. Op de player staat software die op het internet kijkt of er nieuwe content naar dat scherm is gestuurd. Wanneer dat het geval is, download de player de content en speelt het af volgens de planning. 

Een scherm op zich is een dom apparaat wat afspeelt wat er op een HDMI of DisplayPort van dat scherm wordt aangeboden. De PC of player zorgt dat er wat wordt afgespeeld op het scherm. Deze player hangt aan het scherm en aan het internet. Die internetverbinding kan op veel manieren worden gerealiseerd; via glasvezel, LAN kabel, 4G/LTE of WIFI. De soort connectiviteit die gebruikt wordt hangt af van de beschikbaarheid, de mate van betrouwbaarheid die nodig is en het soort content (realtime of gepland) wat wordt afgespeeld. Ook speelt security een belangrijke rol, want je wilt niet hebben dat je (netwerk van) schermen wordt gehackt en er zomaar wat content op wordt afgespeeld buiten je invloedsfeer. 

Jazeker. Schermen komen in vele soorten en maten. Voor elke toepassing spelen verschillende overwegingen een rol. Hierbij moet je denken aan:

    • Staat het scherm in de zon?
    • Staat het scherm in een geconditioneerde ruimte? 
    • Is het vochtig of stoffig op de locatie van het scherm? 
    • Staat het scherm 24 uur per dag aan of alleen maar gedurende kantooruren? 
    • Is het donker of licht op de locatie?
    • Wat is de kijkafstand tot het scherm? 
    • Mag het scherm geld kosten of speelt budget een rol?  

Alle bovenstaande variabelen spelen een rol in de keuze voor het beste scherm voor de gewenste oplossing.

Allereerst is het belangrijk onderscheid te maken tussen LCD en LED schermen.

LCD schermen bestaan uit:

    • Het LCD paneel; dit is niets anders dan de dia waardoor het licht schijnt. Het LCD paneel maakt het plaatje met de kleuren, maar zendt op zichzelf geen licht uit.
    • De Backlight: Een serie LED lichtjes die door het LCD schijnt en zo het plaatje zichtbaar maakt. Er zitten potentieel veel slimmigheden in het aansturen van die lichtjes, je komt dan woorden tegen als Local Dimming en Kleurwarmte.
    • Diffusorplaat: Om te voorkomen dat je de individuele lichtjes achter de LCD ziet, wordt er een melkwitte plaat achter het LCD geplaatst. Deze maakt dat het licht egaal door de LCD wordt gestuurd.
    • T-con board & LCD Controller; om een plaatje op een LCD paneel te toveren, moeten de juiste stroompjes door dit paneel gaan lopen. Deze worden gegeneerd door een T-con board die de timing voor de spanning op het LCD paneel regelt Het T-Con board krijgt zijn informatie van een LCD controller (ook wel: Main Board, digital board, A/V board), welke op zijn beurt zijn informatie weer krijgt van een grafische kaart van je PC of player.

LED schermen bestaan uit:

    • LED panelen; een standaard formaat paneel met daarop/daarin LED lichtjes die op een bepaalde afstand (de Pitch) van elkaar staan.
    • LED lampje: we onderscheiden grofweg twee soorten LED paneel; de DIP (Dual Inline Package) en de SMD (Surface Mounted Device chips). De DIP bestaat uit 3 verschillende lampjes een rode, groene en blauwe (RGB), die samen elke kleur in het spectrum kunnen maken. De SMD is een geïntegreerde chip waarin de drie kleuren zijn samengevoegd, maar die tot hetzelfde resultaat leiden. DIP wordt doorgaans gebruikt voor Outdoor schermen met een grote Pitch (P15 en groter, P15 = lampjes staan 15mm uit elkaar). Met SMD worden hogere resoluties geleverd, dus kleinere P’s, typisch P0,8 – P10, dus 0,8mm tot 10mm uit elkaar.
    • Senderbox: de LED panelen moeten aangestuurd worden, zodat elk lampje weet welke kleur op enig moment (en voor hoe lang) moet worden getoond.

In de regel hebben alle LCD schermen voeding van 230V (of 110V) nodig. Normaliter in de vorm van een normale stekker. Ze verbruiken tussen de 100-2000W per stuk. 

LED schermen van grotere formaten hebben krachtstroom nodig, want het verbruik loopt – voor schermen in de buitenlucht waar om grote helderheid wordt gevraagd – hard op met gemiddeld rond de 300W per vierkante meter. 

Om van een normaal scherm een touchscherm te maken is een touchfolie nodig.  Deze touchfolie werkt als een normale muis (voor je PC en is daarmee aan te sturen als een normale HMI (Human Machine Interface), eventueel met enige kalibratie. De touchfolie moet wel aangebracht worden op een glasplaat, dus zomaar op een scherm plakken is niet mogelijk. Het is wel zaak dat de (OS op de) PC die aan het scherm hangt de touchfolie herkent en kan aansturen. 

Afhankelijk van de reden voor het inzetten van schermen of displays is het mogelijk gewoon TV te kijken. Dit is dan een andere input dan de input die gebruikt wordt voor bijvoorbeeld Digital Signage of Narrowcasting. ‘Zappen’ kan in principe niet op de normale manier via Signage oplossingen, maar als er een Ziggo of KPN kastje aan het scherm hangt, kan je natuurlijk ook TV kijken op Digital Signage schermen. Je moet dan wel in de gaten houden dat je een scherm koopt met luidsprekers; dit is niet standaard in de Signage wereld. 

Alles over players uitgelegd

In principe kan elke PC gebruikt worden voor het afspelen van content op een scherm. Wel moet je afhankelijk van het soort content, de resolutie van het scherm (HD, 4K, 8K…) en het aantal schermen wat je op de PC aansluit goed nadenken over hoe krachtig die PC moet zijn (i3, i5, i7, … ) en welke grafische kaart je gebruikt. 

Elk scherm heeft aansturing nodig in de vorm van een player. Dit kan een externe player zijn (Windows, Android, of ander besturingssysteem) of een in het scherm ingebouwde player. Je moet in elke geval aan de slag met Content Management Software en / of netwerk. 

Missing in Action betekent dat de aansturende PC / player achter een scherm zich al een tijdje niet meer heeft gemeld bij het platform waarop de content wordt gepland en van waar de content naar het scherm wordt gestuurd (via Internet of andere verbinding met de servers van het CMS). Voor realtime content is een scherm direct na wegvallen van de verbinding MIA, maar voor een scherm waarvoor ver van tevoren de content wordt geupload voor de hele week, is een stabiele verbinding minder noodzakelijk en vindt men hem na 12 uur pas Missing in Action.